نوشتن و پاک کردن مرضی‌ست مثل مرض درب یخ‌چال را بی‌هدف بازکردن و بستن. این‌جور مرض‌ها خیلی روی اعصاب‌اند و قابلیت این را دارند که آدم را فرسوده کنند. این‌که تو نمی‌توانی یک عادت مرض‌گونه‌ی بیخود را ترک کنی ضعیف بودن را به رخ آدم می‌کشد. از همین رو بعد از ده‌ها بار که در کادر نوشته جدید در وبلاگ پلاک 44، نوشتم و پاک کردم و نوشتم و پاک کردم و خروج از بخش مدیریت را زدم، به همین چند خط همین‌جوری و الکی بسنده کردم تا شاید دوباره بشود در نوشتن تاتی‌تاتی کرد.